Natuurreservaat Van Es Vedrà, Es Vedranell En De Eilandjes Poniente

GESCHIEDENIS

Het gebied van Cala d’Hort en de eilandjes Poniente zijn een van de belangrijkste natuurgebieden van Eivissa, wat rechtvaardigt dat het als natuurgebied met bijzonder waarde wordt beschouwd door de wet 1/1991 van 30 januari inzake natuurlijke ruimtes en stedelijke gebieden met speciale bescherming op de Balearen.

In februari 2002 werden via decreet 24/2002 het natuurpark Cala d’Hort, Cap Llentrisca en Sa Talaia en de natuurreservaten van Es Vedrà, Es Vedranell en de eilandjes van Poniente afgekondigd.

Sinds maart 2005, met de inwerkingtreding van de wet 5/2005 van 26 mei voor de instandhouding van milieurelevante ruimtes (LECO), omvat de afbakening van het beschermde gebied met inbegrip van de natuurreservaten van Es Vedrà, Es Vedranell en de eilandjes Poniente en het mariene milieu dat hen omringt. De goedkeuring van de LECO impliceerde ook het begin van de procedure om een nieuw PORN (Beheersplan voor natuurlijke middelen) uit te werken, dat niet alleen van toepassing moet zijn op het mariene milieu en de eilandjes, maar ook een strook van Eivissa moet beschermen.

BESCHERMDE NATUURLIJKE RUIMTE

De natuurreservaten van Es Vedrà, Es Vedranell en de eilandjes Poniente vormen een beschermde maritiem-terrestrische natuurlijke ruimte in het westen van Eivissa, in de gemeente Sant Josep de sa Talaia. Deze ruimte is opgenomen in het Red Natura 2000 en heeft daarom de beschermingstekens LIC (plaats van communautair belang) en ZEPA (speciaal beschermingsgebied voor vogels), naast de autonome ANEI (natuurlijk gebied van bijzonder belang) .
De eilandjes zijn geconcentreerd in twee groepen, enerzijds de groep gevormd door Es Vedrà en Es Vedranell en anderzijds de eilandjes Poniente, dat wil zeggen Sa Conillera, S’illa des Bosc, S’Espartar en Ses Bledes: Na Cap, Es Vaixell, Na Bosc, Els esculls d’en Ramon en Na Plana. Ze vertegenwoordigen allemaal authentieke natuurlijke schatten waar zeevogels, hagedissen en endemische ongewervelde dieren naast elkaar bestaan, bovenop een flora van grote rijkdom.

FAUNA

De eilandjes zijn een van de belangrijkste broedplaatsen voor zeevogels en roofvogels, zoals de Audouins meeuw (Larus audouinii), de Scopoli’s pijlstormvogel (Calonectris diomedea), de vale pijlstormvogel (Puffinus mauretanicus), de Eleonora’s valk (Falco eleonorae) , de gewone valk (Falco peregrinus) of het gewone stormvogeltje (Hydrobates pelagicus). Wat de laatste soort betreft, bevindt een van de belangrijkste kolonies in het westelijke Middellandse Zeegebied zich op het eiland S’Espartar.
Ongewervelden zijn ook goed vertegenwoordigd, vooral weekdieren, zoals slakken van het geslacht Trochoidea en kevers.
De pityusenhagedis (Podarcis pityusensis), beschermd door verschillende voorschriften, heeft endemische ondersoorten op de verschillende eilandjes die verschillen in grootte en kleur.
De zeebodems zijn goed bewaard gebleven en herbergen een rijke en gevarieerde fauna met vertegenwoordigers zoals zachte koralen (Gorgonia sp.), tuimelaars (Tursiops truncatus) of vissen zoals bruine tandbaars (Epinephelus sp.) onder andere.

FLORA

Ondanks de extreme omstandigheden van de eilandjes overleven veel plantensoorten. Het gaat om gewassen van grote ecologische waarde met zeer kwetsbare populaties, om deze reden is hun bescherming absoluut noodzakelijk.
De belangrijkste botanische endemismen zijn: Silene hifacensis, Diplotaxis ibicensis, Teucrium cossonii subsp. punicum, Asperula paui, Limonium pseudoebusitanum, enz. Er zijn ook heel wat zeldzame soorten in Pitiusas zoals palm (Chamaerops humilis) of boomwolfsmelk (Euphorbia dendroides). In S’Espartar zijn vooral de heel uitgebreide halfgras-gemeenschappen van Pitiusas belangrijk.
De onderwaterflora is ook divers en wordt voornamelijk vertegenwoordigd door zeegrasbedden waaronder de endemische soort van de Middellandse Zee, de posidonia oceanica, opmerkelijk is.

HET LANDSCHAP

Het landschap dat het geheel van de eilandjes vormt, is van grote schoonheid en biedt ons een goed uitzicht, zowel vanaf de zee als vanaf de nabijgelegen kusten van Eivissa. Het silhouet van Es Vedrà dat uit de zee tevoorschijn komt, valt vooral op als een van de meest karakteristieke afbeeldingen van de Pitiusas. De spectaculaire hoogte van dit eilandje, met 382 meter op de picacho de Migjorn, evenals zijn steile orografie maken het een uniek landschapsoriëntatiepunt.

De rest van de eilandjes hebben elementen die hun aantrekkelijkheid vergroten, zoals de vegetatie en enkele imposante kliffen zoals S’Espartar en Sa Conillera.

WET- EN REGELGEVING:

• Respecteer de verschillende natuurlijke waarden die de bescherming van de ruimte hebben bepaald. Verzamel geen planten, dieren of archeologische elementen.
• Vermijd de eilandjes te naderen, vooral tijdens het broedseizoen van vogels (april-juni), en vergeet niet dat ontschepen niet is toegestaan.
• Om onder water te vissen in de omgeving van de eilandjes, moet u toestemming vragen aan de administratie van de reservaten, ongeacht andere verplichte vergunningen die door andere administraties zijn verleend.
• Om samen te werken bij het behoud van de zeebodem, wordt aanbevolen om niet te ankeren in de zeebodems (weiden van posidonia oceanica).
• Het verzamelen van het espartoblad is toegestaan in s’Espartar, maar het is noodzakelijk om een uitdrukkelijke toestemming van de administratie van de reserves te hebben, ongeacht andere vergunningen die door andere administraties zijn verleend.

Om een vergunning of meer informatie aan te vragen, gaat u naar:
Oficina de las Reservas naturales
(calle Murcia, 6, 07800 Ibiza.
Tel. 971 17 76 88 – Ext. 4)

KAART