La Xanga, een halvemaanvormige baai in de buurt van de toren van Sa Sal Rossa, was in de Fenicische, Romeinse en later Christelijke tijd een belangrijk punt van economische activiteit vanwege het pekelen van vis, de visserij en de winning van grondstoffen voor de productie van purper.
Er zijn nog enkele opmerkelijke overblijfselen van de pekel- en visserijactiviteit, zoals een deel van het plein waar de tonijn uit de almadraba (fuiken) werd gehaald en het zout uit de nabijgelegen zoutmeren dat werd gebruikt om de vis te pekelen. Ook zijn er in de buurt, aan een pad, nog grote waterreservoirs (aljibes) te zien.
Deze structuren, met hun langwerpige grondplan en gewelven, werden ontworpen om zoet water in op te slaan dat nodig was voor de activiteit. Net als de rest van de infrastructuur werden ze aangelegd in de 16e eeuw, in dezelfde periode als het project voor de muren van de stad Ibiza. Deze waterreservoirs bevinden zich in de buurt van het plein, op enkele meters van de zee, en zijn half verzonken in de rotsachtige ondergrond. Het geheel bestaat uit twee reservoirs die op een meter of drie naast elkaar liggen. De grootste daarvan is meer dan 13 meter lang en de kleinste is ongeveer 8 meter lang. Beide zijn ongeveer 4,5 meter breed en zijn onderling met elkaar verbonden, waardoor ze een aanzienlijke opslagcapaciteit hebben.
