Duikroute in Escull de S’Espartar – Ibiza
Duiken
COÖRDINATEN VOOR HET ANKEREN: 38° 57’ 24,00’’ N | 1° 11’ 57,00’’ O
MAXIMALE DIEPTE: 35 m
DUUR: 45 min
AFSTAND: 400 m
MOEILIJKHEIDSGRAAD: Gemiddeld
We zijn op het eiland S’Espartar, dat deel uitmaakt van het natuurpark en daarom mogen we er niet met de boot aanmeren, of het eiland betreden.
De duik begint bij het zuidelijke plateau van het eiland, net na Escull de s’Espartar, in een kleine baai die zich tussen de oostpunt en de zuidwand van het genoemde eiland vormt.
We ankeren de boot op een bodem die niet meer dan 5 meter diep is, aangezien het ondiepste gedeelte van dit gebied deze diepte niet overschrijdt.
Op weg naar het zuiden gaan we verder door een uitgestrekt zeegrasveld met Posidonia oceanica tot we bij een daling van 5 tot 30 meter komen. Op dit punt gaan we niet langer richting het zuiden maar naar het zuidwesten, langs de wand die zich steeds aan de rechterkant bevindt en die we niet uit het oog mogen verliezen.
De bodem is overwegend rotsachtig, met uitgestrekte zones met golfbrekers waar het niet ongebruikelijk is om grote tandbaarzen, ombervissen en witte zeebrasems te zien. Vanwege het gemak waarmee deze vissen een schuilplaats kunnen vinden, is het geen slecht idee om met een krachtig kunstlicht te duiken om de vele holtes die we zullen vinden te kunnen verkennen.
Als voorzorgsmaatregel moeten we, afhankelijk van het duikniveau dat we hebben, een maximale diepte vaststellen en proberen deze niet te overschrijden, aangezien de bodem ononderbroken daalt tot ongeveer 50 meter.
Op het moment dat de wand die ons ‘begeleidt’ van richting verandert en van de zuidwestelijke naar de westelijke-noordwestelijke richting overgaat, begint de zeefauna minder spectaculair en qua hoeveelheid minder interessant te worden en is het tijd om terug te keren naar waar we begonnen zijn (als we dat nog niet eerder hebben gedaan vanwege de hoeveelheid zuurstof waarover we beschikken).
Zodra het plateau waarop we de boot voor anker hebben gelegd, is gelokaliseerd, kunnen we een veiligheidsstop maken, gebruik makend van de uitstekende diepte die de omgeving hiervoor biedt.
In dit laatste stuk kunnen we tussen de uitgestrekte zeegrasvelden prachtige grote steekmosselen (Pinna nobilis) zien. Het is niet ongebruikelijk om moeralen en jongen van andere diersoorten te vinden in de ontelbare schuilplaatsen in de rotsen die worden afgewisseld met velden vol zaadplanten.
