Cala Llentrisca

Cala Llentrisca is ongetwijfeld een van de meest afgelegen baaien van Ibiza, die te bereiken is via een pad langs de berghelling, omringd door pijnbomen. Daardoor is het niet al te druk, omdat veel mensen geen zin hebben in de wandeling die desondanks mooi is. Degenen die het er wel op wagen brengen er meestal een groot deel van de dag door, in een schilderachtige omgeving van de Middellandse Zee op z´n Ibizaans, met pijnbomen die uitkijken op zee en de oude boothuizen, omgeven door rust en stilte.

Het water hier is kristalhelder en zeer geschikt om heerlijk te snorkelen. Hier zijn verschillende routes mogelijk, maar omdat we tijd genoeg hebben, kiezen we voor een circulaire route langs de rechterkant van de rotswand die in een punt eindigt, hoewel u daar niet per se helemaal naar toe hoeft te gaan, en vervolgens de inham oversteekt naar het andere uiteinde, dat dicht bij de kustlijn ligt. Uiteraard zijn deze routes slechts suggesties en kunt u er op elk moment van afwijken en de route afstemmen op uw eigen voorkeur.

De zeebodem is ondiep in de buurt van de rotswand staan en op veel stukken kunt u gewoon staan. De ondergrond is voornamelijk rotsachtig en er zijn vele openingen die rijk zijn aan zeeleven en waar u regenbooglipvissen en Symphodus tinca kunt tegenkomen, kleurrijke vissen die voortdurend af en aan zwemmen.

Verder van de rotswand bevinden zich middelgrote rotsen en een prachtig veld van Posidonia oceanica, een plantensoort die een soort minibos vormt en honderden dieren- en plantensoorten herbergt, waardoor het een van de belangrijkste waterbiotopen is. U moet goed opletten als u bepaalde diersoorten wilt zien, zoals de onopvallende octopussen.

Nog verder van de rotswand ligt in het midden van de baai een grote zandvlakte waar de dieren andere strategieën toepassen om onopgemerkt te blijven. Ze nemen vaak een schutkleur aan, zodat ze bijna niet opvallen tussen het zand. Hier komt ook de rode mul voor, die de bodem beroert met zijn uitstekende lippen om kleine schaaldieren te vangen. Dichter bij de kust is de bodem bezaaid met keien en zijn er vissen zoals de zwaluwstaartvis en de grondel waar te nemen.

Van daaruit komen we aan de andere kant en zullen de velden van Posidonia oceanica en het zand langzamerhand plaats maken voor een harde ondergrond vol gaten, waarvan u de bewoners kunt ontdekken. Daarna is de cirkel rond komt u weer uit bij het beginpunt.