Het kosmopolitische en beroemde strand van Ses Salines en dat van Es Cavallet. De route kan aan beide kanten worden gestart en er zijn ook alternatieve routes die door de bosgebieden en langs de naar het oosten berichte zoutmeren lopen. De route vereist geen grote inspanning. Zorg er alleen voor dat u water bij u hebt en een pet of hoed draagt ter bescherming tegen de zon, met name in de zomer.
Wij beginnen de route in het gebied van Sa Canal, het dorpje met kleine huizen en opslagruimtes dat ontstond tijdens de industriële periode van zoutwinning, tussen de 19e en 20e eeuw. Deze pittoreske plaats is bijzonder dankzij de klassieke architectuur, met zadeldaken, witgekalkte gevels en veranda´s met balustrades en in smaragdgroen geschilderde deuren en kozijnen. Bij het dorp ligt de zoutkade, waar alle benodigde onderdelen staan voor het laden van het zout op de schepen die er aanmeren.
Aan de westkant zien we, even verderop, een inham met vissershutten en overblijfselen uit de tijd van de zoutindustrie. Zo liggen er oude onderdelen van een schip dat op een steen is gestrand en, verderop, een bredere helling waarop nog rails te zien zijn die in zee verdwijnen. Dit waren de oude scheepswerven waar het zoutbedrijf schepen repareerde die het zout vervoerden voordat dit hele proces gemechaniseerd werd. Het dorp Sa Canal, waar het zout werd geladen, en de zoutkade vormen de industriële kern van het gebied. Er staan ook andere gebouwen zoals silo’s, administratieve gebouwen en bedrijfshallen. Enkele daarvan zijn omgebouwd tot imposante tentoonstellingszalen, zoals “La Nave“. Daar liep ook het voormalige spoor van de zouttrein die de kostbare handelswaar vervoerde vanaf de zoutmeren.
Eenmaal op de route kunt u een kleine omweg maken naar links om de Pou des Carbó, te ontdekken, die voor het eerst in vermeld werd in 1765 en die water leverde aan de stoomketels van de treinen. Terug op de route komt u vervolgens bij het populaire strand van Ses Salines, een prachtige zandvlakte waarvan het laatste stuk overgaat in kleine, afgelegen inhammen die door de invloed van de wind en menselijke activiteit uit de zee lijken te zijn gehouwen. Deze inhammen met hun rechte lijnen stammen uit de tijd van de steengroeve, waaruit stenen werden gehaald voor de bouw van de muren van Ibiza. Als u de route in de zomer aflegt kunt u genieten van de schaduw op het bospad dat achter de duinen begint. De paden komen samen en leiden naar bezienswaardigheden zoals de Pouet de Sa Trinxa (een put die werd gebruikt om de dagloners van drinkwater te voorzien).
Hier kunt u desgewenst een kortere weg nemen naar het noorden, richting de zoutmeren achter het uitgestrekte jeneverbesbos en naar Punta de Es Cavallet, het eindpunt van de route. Kiest u ervoor om verder langs de kust van het strand van Ses Salines te lopen, dan komt u uit bij de uitkijktoren van Ses Portes, een belangrijke enclave die in de 17e eeuw werd opgericht om toezicht te houden op de doorvaart van schepen in de zeestraat tussen Ibiza en Formentera. Vanaf daar maakt de kust een bocht van bijna 180º en buigt hij af naar het noorden. Hier begint Es Cavallet, een prachtig wit zandstrand dat op het het oosten ligt en waar u uitgestrekte velden Posidonia oceanica op de zeebodem kunt zien. Deze onderwaterplant, mogelijk een van de langst levende organismen op aarde, zorgt voor helder water doordat hij het vermogen heeft om het water te filteren en van zuurstof te voorzien.
De route eindigt bij de zogenaamde kade van Levante bij Es Cavallet, een andere plaats waar zout werd geladen. Op de terugweg naar de weg langs de zoutmeren ziet u een aantal huisjes van zoutarbeiders en een kleine kapel, de Capella de la Revista, die in de 18e eeuw werd gebouwd om religieuze diensten te verlenen aan de arbeiders.