Punisch-Romeinse landelijke nederzetting
Dit monumentale complex hoort bij de ruïnes van een landelijke nederzetting uit de Punische en Romeinse tijd, die in het midden van de 5e eeuw voor Christus werd gesticht en bleef voortbestaan in het vroege en hoge Keizerrijk, de Byzantijnse periode, tot het begin van de 8e eeuw na Christus. De nederzetting bestaat uit een groot gebouw gebruikt als woning (en voor de ontwikkeling van verschillende landbouwnijverheden) dat in een acceptabele staat van onderhoud verkeert, een ander gebouw dat zeer vervallen is en twee begraafplaatsen, een uit de Punische tijd en een ander uit het Byzantijnse tijdperk.
In de eerste eeuw van onze tijd kreeg het hoofdgebouw de structuur en afmetingen van een authentieke Romeinse villa, met een oppervlakte van ongeveer 900 m2, die was opgesteld rond een grote vierkante binnenplaats. De hoofdingang, verbonden met de binnenplaats, ligt op het zuiden. Vroeger waren er andere kamers rond deze laatste: de zogenaamde “trull”-kamer (uitgerust met een oliemolen) aan de noordoostkant, een wijnkelder en enkele langgerekte magazijnen aan de zuidkant en aan de noord- en westvleugels, de keukens, kamers en andere ruimten. Opvallend is ook een groot, uit de rots gegraven waterreservoir, dat zich aan de noordwestelijke kant van het huis bevindt.
De Punische begraafplaats bestond uit twintig hypogea (in de rots uitgehouwen ondergrondse graven met een toegankelijke waterput), waarvan sommige tot twee stenen sarcofagen en talrijke stukken huisraad van Punisch en Ibizaans aardewerk bevatten. Er waren ook geïmporteerde materialen: scheermesjes, kopjes van glaspasta, scarabeeën, enz. Vanuit het bovenste deel van het complex kunt u twee Byzantijnse graven zien die gedomineerd worden door een spectaculair landschap met uitzicht op het eilandje Es Vedrà. Deze nederzetting werd opgegraven tussen 1917 en 1982-1985.
